Mechanizm działania na bakterie i wirusy

Dwutlenek chloru zabija bakterie poprzez wiele mechanizmów, utlenia kwasy tłuszczowe i lipidy błonowe w błonie komórkowej, co zakłóca przepuszczalność błony zewnętrznej, w wyniku czego komórka nie jest w stanie regulować ruchu cząsteczek do i z komórki. ClO2, denaturuje również białka komórkowe błonie i w samej komórce poprzez utlenianie aminokwasów, które tworzą te białka. W wyniku czego białka zmieniają kształt i tracą funkcjonalność, co może sprawić, że komórka nie jest w stanie w wytwarzać energii i jest niezdolna do poruszania cząsteczek w i z komórki przez co nie jest w stanie utrzymać się przy życiu. Dla bakterii przetrwalnikowych błona wewnętrzna jest niezbędna do przeżycia ClO2 przenika i uszkadza wewnętrzną membranę, przez co spor nie jest w stanie przetrwać. W wirusach, ClO2 reaguje z białkiem kapsydu umożliwiając uwolnienie RNA. RNA reaguje z ClO2 i synteza RNA jest niemożliwa, więc wirus nie może replikować. Przedstawione reakcje z biomolekułami komórkowymi skutkują upośledzeniem lub śmiercią mikroorganizmu, zbiorowe uszkodzenia spowodowane tym wielopłaszczyznowym atakiem uniemożliwiają mikroorganizmowi rozwój odporności.